Oleh: RUSLAN ABD RAHMAN
Rakyat bukanlah suatu perkataan yang asing bagi kita semua. Sejak dahulu lagi kita pernah mendengar “sekolah rakyat”, “bank rakyat”, “balai rakyat”, bahkan kini pula berbagai-bagai jurusan dijenamakan dengan perkataaan “rakyat”. Merakyatkan seni, merakyatkan ekonomi, merakyatkan sukan dan sebagainya.
Kita semua adalah rakyat sebenarnya. Bagaimanapun istilah rakyat dalam konteks yang difahami ramai ialah golongan bawahan atau rakyat biasa yang taraf hidupnya agak miskin atau sederhana. Apa yang jelas, “rakyat” tidaklah merujuk kepada golongan elit atau bangsawan, walaupun sebenarnya golongan itu adalah komponen rakyat juga.
Pendekatan dan fokus kepada rakyat adalah menjadi cita-cita dan harapan pemimpin yang tulus dan berjiwa rakyat. Lebih-lebih lagi kalau pemimpin itu lahirnya dari kalangan rakyat yang memahami pahit getir kehidupan, susah-senang sebuah perjuangan untuk kelangsungan hidup, tentunya perjuangan demi rakyat menjadi keutamaan.
“Saya pernah hidup susah…saya pernah jual kuih…saya pernah cari ubi gadung dalam hutan ketika musim hujan, makan lempeng…semua itu perkara biasa kerana ketika itu kehidupan memang susah,” kata Menteri Besar, Dato’Ahmad Said dalam satu wawancara dengan media sebaik saja dilantik menjadi Ketua Kerajaan Terengganu.
Justeru itu kita lihat, bagaimana pendekatan dan fokus beliau kepada rakyat dalam setiap pembangunan mahupun pengurusan pentadbiran beliau.
Pengalaman beliau dalam pentadbiran awam, pernah menjadi penolong pegawai daerah dan pegawai pentadbir tanah digabungkan dengan pengalaman pahit getir kehidupan di zaman kanak-kanak, lalu terbina dalam dirinya iltizam yang tinggi untuk “MERAKYATKAN PEMBANGUNAN” dan “MERAKYATKAN PENTADBIRAN”.
Merakyatkan pembangunan sudah sering diperkatakan iaitu setiap pembangunan mahu dipastikan mendatangkan faedah yang maksimum kepada rakyat. Tidak mahu sama sekali dibuat pembangunan yang tidak menguntungkan apa-apa kepada rakyat sehingga mencetus kemarahan dan menoktahkan sokongan rakyat kepada parti pemerintah.
Pentadbiran bukan sekadar mentadbir secara rutin, menjalankan tugas-tugas di jabatan atau agensi dan kemudian dibayar gaji atau upah. Pegawai dalam bidang pentadbiran bukanlah bermakna mengejar pangkat dan kedudukan; ia bukanlah mahkota, melainkan perkhidmatan dan tugas yang dijalankan itu adalah semata-mata untuk membantu rakyat.
Demikian yang diharapkan oleh Dato’ Ahmad Said. Terengganu era baru di bawah kepimpinannya meletakkan rakyat sebagai keutamaan, rakyat ke bawah Duli Yang Maha Mulia Sultan Terengganu.
Renunglah petikan ucapan Dato’ Ahmad ketika berjumpa kakitangan perkhidmatan awam Kerajaan Negeri pada 17 April 2008, di Wisma Darul Iman:
“Apa yang kita (kakitangan perkhidmatan awam) lakukan akhirnya hendaklah dikembalikan kepada rakyat. Kita hendak MERAKYATKAN PERKHIDMATAN kita, kita hendak MERAKYATKAN apa jua PEMBANGUNAN yang kita lakukan.”
Di sini bermaksud, pentadbiran mesti dipermudahkan untuk rakyat. Pentadbiran mesti bersifat menolong rakyat, pentadbiran berorentasikan faedah dan kepentingan rakyat. Justeru itu pegawai dan kakitangan perkhidmatan awam perlulah juga berjiwa rakyat, bukan sahaja pemimpin atau ahli politik yang berjiwa rakyat.
Bolehlah dicadangkan dibuat satu slogan ‘merakyatkan pembangunan dan pentadbiran’ di akhir surat rasmi yang di tulis oleh jabatan-jabatan di Terengganu, guna mengingatkan semua tentang tugas dan peranan mereka kepada rakyat.
Ketuanan rakyat atau ‘people’s supremacy’ adalah suatu era baru Terengganu yang dicetuskan pemimpin yang dilahirkan dari perkampungan nelayan Kijal, Kemaman. Ia tidak lain ialah Dato’ Ahmad Said. Di kedai kopi, merata ceruk pekan dan kampung, rakyat menyebut-nyebut namanya dengan senang sekali iaitu “Mat Said” yang cukup sinonim sekali nama itu dengan rakyat Terengganu.
Rakyat bukanlah suatu perkataan yang asing bagi kita semua. Sejak dahulu lagi kita pernah mendengar “sekolah rakyat”, “bank rakyat”, “balai rakyat”, bahkan kini pula berbagai-bagai jurusan dijenamakan dengan perkataaan “rakyat”. Merakyatkan seni, merakyatkan ekonomi, merakyatkan sukan dan sebagainya.
Kita semua adalah rakyat sebenarnya. Bagaimanapun istilah rakyat dalam konteks yang difahami ramai ialah golongan bawahan atau rakyat biasa yang taraf hidupnya agak miskin atau sederhana. Apa yang jelas, “rakyat” tidaklah merujuk kepada golongan elit atau bangsawan, walaupun sebenarnya golongan itu adalah komponen rakyat juga.
Pendekatan dan fokus kepada rakyat adalah menjadi cita-cita dan harapan pemimpin yang tulus dan berjiwa rakyat. Lebih-lebih lagi kalau pemimpin itu lahirnya dari kalangan rakyat yang memahami pahit getir kehidupan, susah-senang sebuah perjuangan untuk kelangsungan hidup, tentunya perjuangan demi rakyat menjadi keutamaan.
“Saya pernah hidup susah…saya pernah jual kuih…saya pernah cari ubi gadung dalam hutan ketika musim hujan, makan lempeng…semua itu perkara biasa kerana ketika itu kehidupan memang susah,” kata Menteri Besar, Dato’Ahmad Said dalam satu wawancara dengan media sebaik saja dilantik menjadi Ketua Kerajaan Terengganu.
Justeru itu kita lihat, bagaimana pendekatan dan fokus beliau kepada rakyat dalam setiap pembangunan mahupun pengurusan pentadbiran beliau.
Pengalaman beliau dalam pentadbiran awam, pernah menjadi penolong pegawai daerah dan pegawai pentadbir tanah digabungkan dengan pengalaman pahit getir kehidupan di zaman kanak-kanak, lalu terbina dalam dirinya iltizam yang tinggi untuk “MERAKYATKAN PEMBANGUNAN” dan “MERAKYATKAN PENTADBIRAN”.
Merakyatkan pembangunan sudah sering diperkatakan iaitu setiap pembangunan mahu dipastikan mendatangkan faedah yang maksimum kepada rakyat. Tidak mahu sama sekali dibuat pembangunan yang tidak menguntungkan apa-apa kepada rakyat sehingga mencetus kemarahan dan menoktahkan sokongan rakyat kepada parti pemerintah.
Pentadbiran bukan sekadar mentadbir secara rutin, menjalankan tugas-tugas di jabatan atau agensi dan kemudian dibayar gaji atau upah. Pegawai dalam bidang pentadbiran bukanlah bermakna mengejar pangkat dan kedudukan; ia bukanlah mahkota, melainkan perkhidmatan dan tugas yang dijalankan itu adalah semata-mata untuk membantu rakyat.
Demikian yang diharapkan oleh Dato’ Ahmad Said. Terengganu era baru di bawah kepimpinannya meletakkan rakyat sebagai keutamaan, rakyat ke bawah Duli Yang Maha Mulia Sultan Terengganu.
Renunglah petikan ucapan Dato’ Ahmad ketika berjumpa kakitangan perkhidmatan awam Kerajaan Negeri pada 17 April 2008, di Wisma Darul Iman:
“Apa yang kita (kakitangan perkhidmatan awam) lakukan akhirnya hendaklah dikembalikan kepada rakyat. Kita hendak MERAKYATKAN PERKHIDMATAN kita, kita hendak MERAKYATKAN apa jua PEMBANGUNAN yang kita lakukan.”
Di sini bermaksud, pentadbiran mesti dipermudahkan untuk rakyat. Pentadbiran mesti bersifat menolong rakyat, pentadbiran berorentasikan faedah dan kepentingan rakyat. Justeru itu pegawai dan kakitangan perkhidmatan awam perlulah juga berjiwa rakyat, bukan sahaja pemimpin atau ahli politik yang berjiwa rakyat.
Bolehlah dicadangkan dibuat satu slogan ‘merakyatkan pembangunan dan pentadbiran’ di akhir surat rasmi yang di tulis oleh jabatan-jabatan di Terengganu, guna mengingatkan semua tentang tugas dan peranan mereka kepada rakyat.
Ketuanan rakyat atau ‘people’s supremacy’ adalah suatu era baru Terengganu yang dicetuskan pemimpin yang dilahirkan dari perkampungan nelayan Kijal, Kemaman. Ia tidak lain ialah Dato’ Ahmad Said. Di kedai kopi, merata ceruk pekan dan kampung, rakyat menyebut-nyebut namanya dengan senang sekali iaitu “Mat Said” yang cukup sinonim sekali nama itu dengan rakyat Terengganu.
Tiada ulasan:
Catat Ulasan